Juryrapport Johannes Bosgra uit Burgum
Kultuerpriis 2020
Prijsuitreiking op zaterdag 19 september 2020, 16:00 uur, door wethouder Tytsy Willemsma.
In De Molkfabryk, Bergumerdaam 28, 9251 GD Burgum.
Samenstelling jury: Paula Voorthuijsen, Henk Kloosterman en Marian Hulshof (juryvoorzitter).
De jury heeft dit jaar gekozen uit vier kandidaten. In april 2020, op het hoogtepunt van de eerste coronagolf is de jury bijeengekomen om een winnaar te kiezen. De prijsuitreiking zou aanvankelijk plaatsvinden in juni, maar is vanwege corona uitgesteld naar september.
Eerst noem ik kort de criteria op basis waarvan Johannes de prijs gewonnen heeft. Daarna geef ik een toelichting op de kwaliteiten in het werk van Johannes Bosgra.
Criteria:
- betovering, passie, uniciteit;
- vakmanschap, professionaliteit, kwaliteit;
- samenwerking met andere cultuurdisciplines;
- geworteldheid in de gemeente T-diel, in combinatie met de uitstraling buiten de gemeentegrenzen.
Toelichting
Wazig, blauwgrijs, zijn werk kenmerkt zich door dromerige taferelen, geïnspireerd door natuur die aangeraakt is door mensenhanden.
Johannes is geboren in 1979 in Hurdegaryp. Hij begon zijn carrière als bedrijfskundige. Nog steeds werkt hij halftime op dat gebied. Vanaf ongeveer 2014 richtte hij zich steeds meer op de fotografie, waarin hij langzamerhand een heel eigen signatuur heeft ontwikkeld.
De jury kijkt naar zijn werk en ziet dat hij het credo van ‘less is more’ aanhangt: hoe simpeler, hoe beter. Zijn weergave van natuur verwijst bijvoorbeeld naar Staniastate in Oentsjerk. Wie het park kent, herkent silhouetten. Alle details zijn weggelaten en de voorstelling is monochroom.
Ook de zee is zijn inspiratiebron. Op de foto’s is niet een zee te zien zoals wij die kennen, maar de beschouwer ziet horizontale strepen in diverse tinten blauw. We weten niet wat we zien, maar de voorstelling brengt ons naar een andere wereld. Een wereld waaruit we ons met moeite losrukken en waarnaar we terug willen keren. Wat maakt deze wereld boeiend?
Niet-kunstenaars onder ons zouden kunnen denken: fotograferen dóe je gewoon, je pakt je mobieltje of je camera, kijkt door de zoeker en drukt op de knop. Hoewel daar fraaie resultaten uit voort kunnen komen, maakt dat iemand nog niet tot kunstfotograaf. Daarvoor is meer nodig.
Wat Johannes doet is met volharding dát decor kiezen dat overeenkomt met zijn innerlijke drijfveren en daar vervolgens de beheersing van de fototechniek op loslaten. Beide zijn onontbeerlijk. Vakmanschap en passie ontmoeten elkaar, dat is zichtbaar in het beeld. En de vormen, die zíjn passievol, zelfs erotisch, kijk maar naar zijn serie Murmurations, of Into the deep blue. Daarmee lokt Johannes ons de tuin der lusten in. Wij raken ontroerd.
Als beeldend kunstenaar zet Johannes de luiken open voor samenwerking met andere cultuurdisciplines, zoals muziek en podiumkunst. In die context heeft hij meerdere video-installaties gemaakt. Een pianocompositie van Philip Glass, uitgevoerd door Feiko Deutekom leidt bij hem tot een wandbedekkend, abstract decor, waarin men kan wegdromen op de klanken van de muziek. De muziek is perfect in harmonie met het beeld.
Zijn website is beeldschoon en straalt professionaliteit uit. Hier zijn video’s te vinden met betoverende beelden van zijn werk, in combinatie met welgekozen muziek.
Zijn tentoonstellingen getuigen van een krachtige, gewaagde vormgeving: kunstwerken die tegen elkaar aan hangen in carrévorm, waardoor hij niet een serie foto’s toont, maar een samenhangende installatie.
Gemeente Tytsjerksteradiel is gezegend met nóg een tuin der lusten: Park Vijversburg. Welke composities zou Johannes daarvan kunnen maken? We dagen je uit.
Het blijkt dat de Jury van de Kultuerpriis in Tytsjerksteradiel zich in goed gezelschap bevindt. Toen ik gisteren een blik wierp op de website van Johannes, ontdekte ik dat hij vorige week met zijn serie Murmurations Goud heeft gewonnen in de Prix de la Photographie in Parijs. Daarmee mag hij zich Natuurfotograaf van het jaar noemen. Naast een geldprijs krijgt hij in december ook een tentoonstelling in de gerenommeerde Parijse galerie Espace Beaurepaire. Volkomen terecht.
We zijn benieuwd wat er nog meer ontstaat via jouw handen. Er zit potentie in je werk.
Gefeliciteerd met het winnen van de Kultuerpriis 2020
Namens de jury, Marian Hulshof